Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 236

อู๋จิงจือกอดเขาอย่างแรง ความนุ่มนวลสองก้อนกระแทกเข้ากับอกของโจวเสี่ยวเชียง

โจวเสี่ยวเชียงกลืนน้ำลาย โอบเอวบางของเธอโดยสัญชาตญาณ แนบชิดเบียดกายเข้าหากัน

อู๋จิงจือคิดถึงเรื่องนี้มาตลอด เหมือนที่โจวเสี่ยวเชียงเคยพูดไว้ ร่างกายเธอชุ่มชื้นพร้อมรับการมาเยือนของเขาตลอดเวลา

ตอนนี้ ชายที่เธอรอคอยมาห้าปีกำ...