Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 972

เมื่อได้ยินเสียงนั้น ใจผมก็โล่งขึ้น

เมื่อได้ยินเสียงนั้น ใจผมก็โล่งขึ้น อย่างน้อยก็ไม่ต้องถูกพวกถือปืนพาตัวไป แต่ในขณะเดียวกัน ใจผมก็หล่นวูบ นี่มันอะไรกัน? หนีเสือปะจระเข้อย่างนั้นหรือ?

หลี่เหิงซิงเดินเข้ามาด้วยท่วงท่าสง่างาม เขามาเพียงลำพัง ไม่มีใครติดตาม สวมชุดสูทที่ดูเรียบร้อยและสะอาดสะอ้าน เ...