Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 741

มู่ชิงสีหน้าเย็นชาลงทันที เขาลุกขึ้นเดินออกไปนอกประตู

ดวงตาคมปลาบดั่งเหยี่ยว กวาดมองไปรอบๆ ระเบียงทางเดินว่างเปล่าไร้ผู้คน มู่ชิงหันกลับมามองลูกบิดประตูห้องนี้อีกครั้ง ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อย เขาใช้นิ้วลูบบนลูกบิด แต่ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนเดินกลับเข้าไปในห้อง มองหลินซื่ออี้ที่นอนอย...