Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 670

มู่ชิงทรุดตัวลงนั่งอย่างองอาจ นิ้วมือเล่นกับนาฬิกาข้อมือซ้าย ใบหน้าหล่อเหลาฉายแววยิ้มเจ้าเล่ห์

เขาชำเลืองมองหลี่เม้งแล้วเหลือบมองซูน่า ก่อนจะยิ้มพูดว่า "การที่เราได้นั่งด้วยกันแบบนี้ ก็ถือว่าไม่ง่ายเลยนะครับ ผมเคารพรุ่นพี่มานานแล้ว นี่เหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เรานั่งกินข้าวด้วยกันนะครับ"

ซูน่ามองชายผ...