Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 616

ยามนี้ความเงียบกลับดังกว่าเสียงใด

หัวใจของผมเริ่มเต้นเร็วขึ้นทีละน้อย

โลจิงเฉินไม่พูดอะไรอีกแล้ว ราวกับว่าในห้องนี้เหลือเพียงเสียงลมหายใจของเราสองคน และเสียงแผ่วเบาของลิ้นเธอที่กำลังเลียน้ำผึ้งบนร่างกายของผม

แม้จะเป็นเสียงที่แผ่วเบา แต่กลับจุดไฟแห่งตัณหาที่ยากจะข่มใจไว้ได้

คุณคงจินตนาการไม่ออก...