Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 598

ฉันเดินออกจากโรงพยาบาล

ตอนที่ออกจากห้องผู้ป่วย ถังเจี้ยนยังคงโน้มตัวลง ใช้ความตั้งใจอย่างจริงจังและเปี่ยมด้วยความเคารพ เช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเจินเถาด้วยผ้าขนหนูสีขาว พอฉันเดินห่างออกมา เขาค่อยๆ ยืดตัวขึ้น มองมาทางที่ฉันจากไป ยิ้มบางๆ และโบกมือเบาๆ

ชีวิตคงเป็นเหมือนการบอกลาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

สำหรับ...