Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 47

"หา?"

ผมสะดุ้งตกใจ

ลินซีเอ่อร์จิกปากลงที่คางผมอีกครั้ง แล้วพูดว่า "ลู่เหยียนคุยโม้กับฉันตั้งแต่วันแรกที่พวกคุณเจอกัน"

จิตใจผมปั่นป่วนไปหมด ไม่รู้จะพูดอะไรดี

"ฉันรู้ว่าลู่เหยียนชอบเธอมาตลอด เธอก็รู้ว่าฉันคอยจับตาดูเธออยู่เหมือนกัน เมื่อก่อนพวกเราเป็นเพื่อนสนิทกันมาก แต่ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนถือตัว เลย...