Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 405

คำพูดเพียงประโยคเดียวของผม ทำให้ทั้งจั้วเหว่ยและหูลี่ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ

"เถ้าแก่..."

จั้วเหว่ยเอ่ยด้วยความไม่สบอารมณ์

ส่วนหูลี่นั้นหน้าแดงก่ำ กระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด

ความจริงแล้ว ขณะที่ผมพูดประโยคนั้นออกไป สายตาของผมจับจ้องอยู่ที่ปฏิกิริยาของหลู่เยียนตลอดเวลา เพราะคำเตือนของหูลี่ ความสงสาร...