Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 350

คนขอทานหลายคนเดินจากไปเมื่อไรผมก็ไม่รู้

ผมได้แต่จ้องมองบัตรประชาชนใบนั้นอย่างเหม่อลอย...

หลิวตง!

รูปถ่ายบนบัตรดูน่าสังเวชเหลือเกิน!

ภูมิลำเนาอยู่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในเมืองฮาร์บิน...

ผมรู้สึกงุนงงไปชั่วขณะ

"คุณผู้หญิงครับ ขอยืมกระจกหน่อยได้ไหม..."

ผมลุกขึ้นจากพื้นแล้วพูดกับสาวสวยคนหนึ่งที่อยู่ข้า...