Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 328

"วรรณา..."

เมื่อถูกวรรณากอดแน่น ฉันรู้สึกราวกับหัวใจละลาย

ฉันเข้าใจดี คำพูดของวรรณาคงอัดอั้นมานานเพียงใด เธอทนมามากเกินไป จึงแสดงออกอย่างบ้าคลั่งในตอนนี้ ในห้องมืดของทักษิณ เธอกอดฉัน สัมผัสร่างกายฉันอย่างบ้าคลั่ง ด้วยมือ ด้วยริมฝีปาก ด้วยน้ำตา

เธอจูบ กอด และพร่ำพึมพำไปพร้อมกัน...

วรรณาเป็นผู้ห...