Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 299

คุณชายชิน ไม่ทันสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในอารมณ์ของผม

เขายังคงจมอยู่ในห้วงแห่งความเศร้าอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เขาไม่ได้รังเกียจแม่ของผมที่เป็นแค่หญิงบ้านนอกเลยสักนิด เขากุมมือหยาบกร้านของแม่ผมแน่น น้ำตาไหลอาบอย่างห้ามไม่อยู่ "เสี่ยวลู่เป็นเด็กที่น่ารักมาก ผมแก่กว่าเธอสามปี... วันที่เธอเกิด ทั้งบ้า...