Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 292

"เธอบอกราตรีสวัสดิ์กับฉันตอนที่ฉันถอดกางเกงไปแล้ว งั้นเหรอ?"

สุนาพลิกตัว ในความมืด ใบหน้างดงามและดวงตาเป็นประกายของเธอจ้องมองฉันด้วยสายตากึ่งยิ้มกึ่งเย้ยหยัน

ฉันเหงื่อแตกทันที "ผมนึกว่าคุณหลับไปแล้ว"

"ฉันนึกว่าเธอจะไปหานังเจียงซือฉีคนนั้นซะอีก"

สุนาขยับตัวเข้ามาใกล้ ร่างในชุดนอนบางเบาของเธอเสียด...