Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 221

พี่ใหญ่เมื่อเห็นเจินเถาก็อดไม่ได้ที่จะตาเป็นประกาย

เจินเถานั่งอยู่ตรงนั้นอย่างสง่างาม พอเห็นฉัน ดวงตาของเธอเปล่งประกายรอยยิ้มและแววเสน่หาอย่างไม่ปิดบัง มองมาที่ฉันอย่างไม่ลังเล เธอรวบผมขึ้น ยิ่งทำให้ใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเธอปรากฏชัดต่อสายตาผู้อื่น เธอไม่จำเป็นต้องแต่งหน้าเลย เธอคือผู้หญิงที่ไม่ต้องพ...