Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1024

โอ้ย ตายแล้ว!

ผมถึงกับอึ้งไปเลย

กลิ่นหอมของน้ำหอมที่แมทริลีนปรุงขึ้นเองลอยมาเบาๆ ริมฝีปากนุ่มของเธอแตะเบาๆ ที่ริมฝีปากผม แม้จะเป็นเพียงจูบเบาๆ แต่ผมก็รู้สึกถึงเสน่ห์ทั่วร่างของเธอ และกลิ่นอายแห่งแสงอาทิตย์ที่เธอมี แมทริลีนตัวไม่เตี้ย แม้จะไม่สูงโปร่งเท่าคาริน แต่ตัวตนของเธอแฝงไว้ด้วยความสง่างามแ...