Chapter




Chapters
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทที่ 5
บทที่ 6
บทที่ 7
บทที่ 8
บทที่ 9
บทที่ 10
บทที่ 11
บทที่ 12
บทที่ 13
บทที่ 14
บทที่ 15
บทที่ 16
บทที่ 17
บทที่ 18
บทที่ 19
บทที่ 20
บทที่ 21
บทที่ 22
บทที่ 23
บทที่ 24
บทที่ 25
บทที่ 26
บทที่ 27
บทที่ 28
บทที่ 29
บทที่ 30
บทที่ 31
บทที่ 32
บทที่ 33
บทที่ 34
บทที่ 35
บทที่ 36
บทที่ 37
บทที่ 38
บทที่ 39
บทที่ 40
บทที่ 41
บทที่ 42
บทที่ 43
บทที่ 44
บทที่ 45
บทที่ 46
บทที่ 47
บทที่ 48
บทที่ 49
บทที่ 50
บทที่ 51
บทที่ 52
บทที่ 53
บทที่ 54
บทที่ 55
บทที่ 56
บทที่ 57
บทที่ 58
บทที่ 59
บทที่ 60
บทที่ 61
บทที่ 62
บทที่ 63
บทที่ 64
บทที่ 65
บทที่ 66
บทที่ 67
บทที่ 68
บทที่ 69
บทที่ 70
บทที่ 71
บทที่ 72
บทที่ 73
บทที่ 74
บทที่ 75
บทที่ 76
บทที่ 77
บทที่ 78

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus
Read with Bonus

บทที่ 17
หลานอวี่เหนื่อยล้ากับการดิ้นรนเอาชีวิตรอดมาตลอด ไม่เคยได้ดูงิ้วมาก่อน แต่ก็ยังฟังออกว่าฮวาเสี่ยวเหลียงนักแสดงคนนี้ร้องได้ไพเราะยิ่งนัก จึงไม่แปลกที่เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่ว
เขาเอนตัวพิงหน้าต่าง มองฮวาเสี่ยวเหลียงบนเวที สมกับเป็นดาราชื่อดังแห่งเมืองหลวง ทุกการขยับคิ้ว ทุกรอยยิ้ม ทุกการยกมือและก้า...