บทที่ 1
ตึกสำนักงานแห่งหนึ่งในเมือง B, ชั้นดาดฟ้า
มองดูแสงนีออนในเมือง หญิงสาวคนหนึ่งนั่งคร่อมอยู่บนระเบียงชั้นดาดฟ้า เท้าข้างหนึ่งห้อยอยู่กลางอากาศ ดูอันตรายมาก ตรงหน้าเธอมีเบียร์กระป๋องวางอยู่หกเจ็ดกระป๋อง บางกระป๋องเธอดื่มหมดแล้ว
"เฮ้อ..."
ขณะที่ลมพัดผมเธอยุ่งเหยิง เสียงหัวเราะขื่นๆ ดังขึ้นเบาๆ
โทรศัพท์ที่วางอยู่บนระเบียงมีเสียงเรียกเข้าไม่หยุด มองดูข้อความที่ส่งเข้ามาไม่หยุดในแชท เธอรู้สึกได้แต่ความขมขื่น
เรื่องที่ควรเป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับคนอื่น แต่สำหรับเธอกลับเป็นเรื่องน่าเจ็บปวดเหลือเกิน
คืนนี้เธอกำลังทำงานล่วงเวลาอยู่ ข้อความในแชทดังไม่หยุด
ด้วยความอยากรู้ เธอกดเข้าไปดู
ข้อความมาจากกลุ่มแชทที่มีเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยของเธอกับเสี่ยจวินเฉิน
หลายคนในกลุ่มส่งเสียงเฮฮา บางคนถ่ายรูปและวิดีโอส่งเข้ากลุ่ม
เห็นฉากงานแต่งงานสีชมพู เธอยังอารมณ์ดีพอที่จะยกคิ้วขึ้น กดเปิดวิดีโอ คิดว่าใครในมหาวิทยาลัยกำลังจะแต่งงานกันนะ
ภายใต้ดอกลิลลี่สีชมพู ชายหนุ่มในชุดสูทโอบกอดหญิงสาวที่ดูน่ารักยิ้มอยู่ หญิงสาวดูเขินอาย ซุกหน้าลงบนอกของชายหนุ่มไม่หยุด ในวิดีโอมีเสียงคนหยอกล้อมากมาย และเธอยังได้ยินเสียงคนคุ้นเคยหลายคน
ชายหนุ่มที่สวมแว่นกรอบทอง ยิ้มอย่างอ่อนโยน มุมปากโค้งขึ้นเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ดี
แต่พอเห็นหน้าชายในชุดสูท หยุนเสี่ยงแทบจะถือโทรศัพท์ไม่อยู่
เจ็ดปีที่รักกันมา เธอหลับตาก็ยังวาดคิ้วตาของเขาได้ คนคนนี้กำลังจะแต่งงาน
เธอเพิ่งรู้ว่าทำไมหนึ่งสัปดาห์ก่อน เขาถึงได้ขอเลิกกับเธออย่างเด็ดขาด
ผู้ชายเอย เมื่อเปลี่ยนใจ ถอนตัวเร็วกว่าใครๆ
หยุนเสี่ยงหยิบเบียร์อีกกระป๋องขึ้นมาดื่มรวดเดียวหมด หางตาเหลือบเห็นจอใหญ่ที่ลานกว้างฝั่งตรงข้าม กำลังถ่ายทอดสดงานประกาศรางวัลอันยิ่งใหญ่ ประธานกลุ่ม MY พาหญิงสาวปริศนาคนหนึ่งมาร่วมงาน
ใครๆ ก็รู้ว่าม่อซิงเจ๋อ ประธานกลุ่ม MY เป็นหนุ่มหล่อรวยสูง บริษัทในเครือของเขาครอบคลุมหลายด้าน อายุยังน้อยแต่มีทรัพย์สินเกินหนึ่งหมื่นล้าน
แม้แต่บริษัทเสื้อผ้าที่หยุนเสี่ยงทำงานอยู่ก็เป็นบริษัทลูกของกลุ่ม MY
หลายคนเอาม่อซิงเจ๋อเป็นไอดอลในฝัน แต่เขากลับเป็นคนที่ไม่เข้าใกล้ผู้หญิง
มีสื่อเคยพูดเป็นนัยๆ ว่า ม่อซิงเจ๋ออาจจะมีรสนิยมที่แตกต่าง
แต่ตัวเขาเองก็ไม่เคยออกมาชี้แจง
ไม่คิดว่าครั้งนี้จะพาผู้หญิงมาด้วย ทันใดนั้นแสงแฟลชทั้งหมดก็จับที่ม่อซิงเจ๋อและหญิงสาวข้างกาย มีนักข่าวกำลังถามว่า ผู้หญิงข้างกายม่อซิงเจ๋อจะเป็นเจ้าของกลุ่ม MY คนต่อไปหรือไม่
หยุนเสี่ยงชูกระป๋องเบียร์ไปทางจอ ตาเมาๆ พูดเสียงดัง "ขอแสดงความยินดีนะ ทั้งคู่เอาเกลือมาโรยแผลฉัน มีแฟนแล้วยอดจริงๆ โสดจงเจริญ"
พูดไปได้สักพัก โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
"ฮัลโหล?" เธอเพิ่งเอ่ยปาก อีกฝ่ายก็ส่งเสียงเเกรธมาว่า "หยุนเสี่ยง เธออยู่ไหน?"
"อ่า ที่บริษัทน่ะ"
"เธอไม่ได้ทำงานล่วงเวลาอีกใช่ไหม รีบมาที่โรงแรมสี่ฤดูเร็ว" เทียนเสี่ยวเย่พูดด้วยน้ำเสียงไม่ดี ตาจ้องมองคู่บ่าวสาวตรงหน้า "เธอเดาซิว่าฉันเห็นใคร?"
"เสี่ยจวินเฉิน" หยุนเสี่ยงพูดอย่างสงบ
เทียนเสี่ยวเย่ชะงักมือที่ถือโทรศัพท์ ถามอย่างระมัดระวัง "เธอรู้แล้วเหรอ?"
"อืม" หยุนเสี่ยงตอบเบาๆ หลังจากนั้นพูดอะไรอีก เธอจำไม่ได้ รู้แต่ว่าพอรู้สึกตัวอีกที โทรศัพท์ในมือก็หายไปไหนไม่รู้
พอดื่มเบียร์กระป๋องสุดท้ายหมด การถ่ายทอดสดฝั่งตรงข้ามก็จบลง
จริงๆ ด้วย เพลงจบ คนก็แยกย้าย
เธอเดินโซเซ ปีนลงมาจากระเบียง คนเราเศร้าแค่ไหนก็ต้องดิ้นรนเพื่อชีวิต งานของเธายังทำไม่เสร็จ คืนนี้คงต้องทำงานทั้งคืนอีกแล้ว
เท้าเพิ่งแตะพื้น เธอเหยียบกระป๋องเบียรเข้าพอดี ยืนไม่มั่น ล้มลงบนพื้นปูนตรงๆ ตอนที่ศีรษะกระแทกพื้นอย่างแรง ก่อนจะหมดสติ หยุนเสี่ยงอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าไม่เคยพบเสี่ยจวินเฉินก็คงดี อย่างน้อย ตอนนี้หัวใจก็คงไม่เจ็บปวดขนาดนี้