Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 314

โชคดีที่ทักษะการต่อสู้ของเจ้าเถียจู้ไม่ใช่ย่อย หลังจากสังหารหมาป่าไปสิบกว่าตัว เขาก็ไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่ดูจากสภาพที่หอบแฮ่กๆ ก็เห็นได้ชัดว่าเขาถึงขีดจำกัดแล้ว มิเช่นนั้นหมาป่าพวกนี้คงไม่อยู่ในสายตาของเจ้าเถียจู้เลย

"มาสิ! ข้าอยากรู้นักว่าพวกเอ็งจะทำอะไรข้าได้?" เถียจู้คำรามด้วยความโกรธ

ไม่คาดคิด...