Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 232

แปลวรรณกรรมจีน

ทันใดนั้น เจ้าเถียจู้ก็เห็นชายหน้าหวานผมเรียบแปล้เดินเข้ามา "เฉียนตัวตัว แกจะพูดอะไรก็พูดมาตรงๆ อย่าอ้อมค้อม ฉันอยากรู้ว่าแกจะทำอะไรกับน้องชายฉัน" หวังเจี้ยนพูดขึ้นก่อนที่เจ้าเถียจู้จะทันได้เอ่ยปาก "ฉันไม่เป็นไร แต่สมัยก่อนเขาไม่ใช่เหรอที่เก่งกาจนัก? ตอนนั้นตีฉันจนหนักเลยนี่ แล้วตอ...