Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 15

"ก็ได้" เหวยกุ้ยเหม่ยตอบรับด้วยปาก แต่ในใจกลับรู้สึกปลื้มปริ่ม เธอหันไปตะโกนบอกเฉิงซูอิง "ป้าเฉิง ฉันไปก่อนนะคะ"

หลังจากบอกลาแล้ว เหวยกุ้ยเหม่ยก็เดินตามเจ้าเถียจู้ออกไป

เจ้าเถียจู้คาบหญ้าหางหมาไว้ในปาก เดินนำหน้าอย่างสบายอารมณ์ ส่วนเหวยกุ้ยเหม่ยก้าวเดินด้วยฝีเท้าถี่ๆ ตามหลัง ดวงตากลมโตจ้องมองเงาร่...