Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 48

คำปลอบประโลมเหล่านั้นดูเหมือนจะได้ผลอยู่บ้าง โจวหลานชิงหยุดเท้าที่กำลังหลบหนี เธอลังเลก่อนพูดว่า "เขาไม่ได้รังแกฉัน" จากนั้นราวกับนึกอะไรขึ้นได้ น้ำตาก็เริ่มไหลรินลงมา จนกระทั่งเศร้าจนเกือบจะร้องไห้ออกมา เธอจึงถามออกมาราวกับทนไม่ไหวแล้ว "คุณ...จะทำอะไร? ฉันไม่เข้าใจ...คุณต้องการช่วยฉันยังไง?"

"พวกเ...