กราบเรียนคุณชาย ท่านอ๋องเป็นเด็กชายในหอนางโลม

บทที่ 98

ซีเยี่ยนเงยหน้าขึ้นมองเขา บังเอิญเห็นรอยแดงจางๆ บนใบหน้าขาวดั่งหยก นึกถึงว่านั่นเป็นรอยที่ตนเองเพิ่งเตะไป ซีเยี่ยนก็รู้สึกดีใจจนต้องรีบตักข้าวเข้าปากสองคำติด ลืมสนิทว่ารอยฟกช้ำบนก้นของตัวเองนั้นเป็นฝีมือของใคร

เสี่ยวเย่เห็นเขากินอย่างเอร็ดอร่อย จึงคอยตักกับข้าวให้เรื่อยๆ ซีเยี่ยนก็ไม่ปฏิเสธ ในใจคิด...