กราบเรียนคุณชาย ท่านอ๋องเป็นเด็กชายในหอนางโลม

บทที่ 84

จื้อเอี๋ยนชะงัก เสี่ยวเย่ไม่ได้ยินคำตอบ จึงยกมือตีก้นเขาทีหนึ่งพลางดุว่า "มารยาทอะไรกัน กล้าไม่ตอบคำถามเรา"

การตีครั้งนี้ไม่เบา จื้อเอี๋ยนร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ในใจรู้สึกน้อยใจเหลือเกิน เสี่ยวเย่รู้ตัว จึงยิ้มอย่างสำนึกผิด "พี่ลืมไปว่าจื้อเอี๋ยนพูดไม่ได้ แต่การพยักหน้าหรือส่ายหน้าพี่ก็มองเห็นได...