Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 60

จื้ออัน พิงประตูแล้วค่อยๆ ทรุดตัวลงกับพื้น ร่างกายของเขาเหมือนกระดาษที่ถูกขยี้ ไร้ชีวิตชีวา ไร้ความยืดหยุ่น

ความเศร้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการที่หัวใจตายดับ

ไม่อยากพูด ไม่อยากเปิดประตู ไม่อยากเผชิญหน้ากับใคร

คิดแต่อยากจะสร้างรังไหมห่อหุ้มตัวเอง หลับใหลอย่างสงบ หลับไปโดยไร้ความรู้สึกใดๆ

ยามดึกสงัด ชา...