Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 6

เพิ่งเดินเที่ยวได้สักพัก มือของจื้ออี้ก็ถือของเต็มไปหมดแล้ว ทั้งหน้ากาก ทั้งโคมไฟ รวมถึงลูกอมเชื่อมที่ห่อด้วยกระดาษเต็มไปหมดหลายไม้เพื่อจะนำกลับไปกินอย่างช้าๆ

เสี่ยวเย่เห็นเหงื่อผุดที่หน้าผากของเขา กังวลว่าหากเดินนานเข้าบาดแผลจะทนไม่ไหว จึงพาเขาเข้าไปในร้านอาหาร

เพียงแค่เห็นว่าเสี่ยวเย่มาที่นี่เป็...