Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 48

เสี่ยวเย่เดินสวนกับแสงตะวันยามเย็น เงาของเขาทอดยาวไปบนพื้น เขาหยุดชั่วครู่แล้วยื่นเคียวในมือให้จือหยัน

จือหยันตกใจเล็กน้อย รีบรับมันมา

เสี่ยวเย่ย่อตัวลงแล้วปล่อยขากางเกงลง จือหยันเห็นเข้าก็เลยทำตาม ชายร่างใหญ่ที่อยู่ข้างๆ เห็นแล้วอดหัวเราะออกมาไม่ได้

ใบหน้าของจือหยันแดงก่ำด้วยความอาย เสี่ยวเย่ไม่...