Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 47

จือเยี่ยนจ้องเสี่ยวเย่อยู่ครู่หนึ่ง สายตาเจิดจ้าราวกับจะมองทะลุเขาให้ได้

เสี่ยวเย่หยุดมือจากสิ่งที่กำลังทำ สบตากับจือเยี่ยน ดวงตาเป็นประกายระยับราวกับดาวพราวแสง

"น้องชายคนนี้ยังไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราว ปกติก็สร้างความยุ่งยากไม่น้อยเลยนะ"

คำตำหนิของเสี่ยวเย่กลับฟังดูอ่อนโยนราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิ จือ...