Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 30

วิ่งวุ่นไปตักน้ำมาจากข้างนอก แล้วเสียเวลาครึ่งค่อนวันหาผ้า จุ่มน้ำแล้วสาดใส่หน้าเสี่ยวเย่ทันที

"แค่ก แค่ก" เสี่ยวเย่สะดุ้งเพราะความเย็น ลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย มองเห็นเงาร่างของจื้อเอี๋ยนพร่าเลือนอยู่ตรงหน้า จึงยื่นมือไปคว้า

"พี่ใหญ่ น้องไม่กตัญญู" จื้อเอี๋ยนสุดท้ายก็ใจอ่อน สอดมือเข้าไปในอุ้งมือขอ...