Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 22

ผ่านม่านหนาที่กั้นอยู่ เสี่ยวเย่ก้าวเข้าไปด้วยร่างที่สั่นไหวอย่างห้ามไม่อยู่ ยกเท้าถีบออกไปทันที

จือหยันรู้สึกเพียงว่าขาของเขาเจ็บราวกับกระดูกแตกละเอียด เซถอยหลังไปหลายก้าวก่อนทรุดลงคุกเข่า สายตาเห็นเพียงลวดลายละเอียดบนอาภรณ์สีจันทราที่เบื้องหน้า ลายเส้นแน่นขนัดเหมือนเถาวัลย์ที่พันกัน

คุณชายแห่งต้...