กราบเรียนคุณชาย ท่านอ๋องเป็นเด็กชายในหอนางโลม

บทที่ 19

ตลอดทางจื้อเยี่ยนถูกลากให้เดินโซเซไปมา มองรอยไหม้ประปรายบนร่างของเสี่ยวเย่ด้วยความรู้สึกทั้งละอายใจและหวาดกลัว พยายามจะเอ่ยปากหลายครั้งแต่สุดท้ายก็กลืนคำพูดลงไป

พอกลับถึงห้อง เสี่ยวเย่ก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าจากตู้มาให้จื้อเยี่ยนอย่างคุ้นเคย บอกให้เขาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน

จื้อเยี่ยนมองผมที่ม้วนเ...