กราบเรียนคุณชาย ท่านอ๋องเป็นเด็กชายในหอนางโลม

บทที่ 123

เสี่ยวเย่ไม่วางใจจึงพลิกซ้ายพลิกขวาตรวจดูอยู่นาน จนแน่ใจว่าไม่มีบาดแผลใหญ่จึงวางใจ แต่พอลุกขึ้นยืนและสบตากับเสี่ยวจื่อยู่ ความโกรธก็ปะทุขึ้นมาอีก

"ท่านอาจารย์ จื่อยู่รู้ตัวว่าผิดแล้ว"

ในสถานการณ์เช่นนี้ การยอมรับผิดก่อนย่อมไม่มีปัญหา คำตำหนิที่เสี่ยวเย่กำลังจะพูดจึงถูกกลืนกลับไป

เสี่ยวเย่มองเสี่ย...