Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 113

จื้อเอี๋ยนร่างกายโงนเงนไปมา ดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าที่เข้มข้นจนไม่อาจละลาย

เสี่ยวจื่อยู่สงสัยในปฏิกิริยาของจื้อเอี๋ยน เห็นเขาเกร็งตัวขึ้นทันที จึงเริ่มคิดว่าตนเองพูดอะไรผิดไปหรือไม่

"องค์ชายช่างขี้งกเหลือเกิน มีสุราหรือไม่" จื้อเอี๋ยนสะบัดแขนเสื้อแล้วก้าวขึ้นบันไดศาลา ใช้แขนเสื้อเช็ดม้านั่งหินสอง...