กราบเรียนคุณชาย ท่านอ๋องเป็นเด็กชายในหอนางโลม

บทที่ 100

"ฮวาอี๋ ได้ยินว่าเจ้าพูดไม่ได้แล้วหรือ" ฉินซู่ลูบใบหน้าของจือเอี๋ยนด้วยความเป็นห่วง จือเอี๋ยนรู้สึกประหลาดใจ พวกเขารู้ได้อย่างไร

ฉินซู่ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา พูดเสียงสะอื้น "ได้ยินจากโกวต้วนที่มารายงาน เสี่ยวเย่คนนั้น ทำใจลงได้อย่างไรกัน!" จือเอี๋ยนรู้สึกเจ็บปวดในใจ แต่ก็รู้สึกผิดที่ทำให้นางเป็นห่วง จึ...