วัยรุ่นที่ไม่อาจหยุดยั้ง

บทที่ 64

เมื่อเห็นว่าหลินเซี่ยโกรธจริงๆ ผมก็กลั้นความโมโหเอาไว้ ถ้าผมพูดอะไรออกไปอีก พวกเราสองคนคงทะเลาะกันใหญ่โต

หลินเซี่ยเห็นว่าผมไม่พูดอะไร เธอก็เลยไม่สนใจผมด้วย ผมจึงเดินเงียบๆ อยู่ข้างๆ เธอ พอเห็นท่าทางโกรธของเธอ ผมก็เริ่มใจเย็นลง และรู้สึกว่าที่ผมพูดไปเมื่อกี้นี้ค่อนข้างหุนหันไปหน่อย หลินเซี่ยก็หวังดี...