วัยรุ่นที่ไม่อาจหยุดยั้ง

บทที่ 42

วันรุ่งขึ้น

วันรุ่งขึ้นผมนอนตื่นสายจนถึงเที่ยง เป็นวันอาทิตย์ แม่ผมไม่ต้องไปทำงาน อยู่บ้านซื้อกับข้าวมาเยอะแยะกำลังวุ่นวายอยู่ ผมถามแม่ว่าทำไมทำอาหารเยอะแยะขนาดนี้

แม่บอกว่าเชิญป้าเจียงมากินข้าวที่บ้าน ผมถึงกับหัวเราะออกมา ถามว่าทำไมอยู่ดีๆ ถึงชวนป้าเจียงมากินข้าวที่บ้านล่ะ แม่ถลึงตาใส่ผม บอกว่า...