Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 405

ผมจ้องมองเฉินอี้เจี๋ย จิตใจกลับสงบลงในยามนี้ หลังผ่านเหตุการณ์เป็นตายมาหลายครั้ง เผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบนี้ไม่หวั่นกลัวอีกต่อไป

มือกำกระบองคู่แน่น ผมหัวเราะเยาะเบาๆ แล้วตอบกลับไป "นายมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอว่าจะกักตัวฉันไว้ได้?"

เขาแค่นเสียงหึในลำคอ ตอบอย่างหยิ่งผยอง "วันนี้ แม้แต่ยุงสักตัวก็บินอ...