วัยรุ่นที่ไม่อาจหยุดยั้ง

บทที่ 396

วันรุ่งขึ้น

เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงของซูหลิง ผมรู้สึกงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง เห็นว่าเธอไม่อยู่แล้ว ผมจึงลุกขึ้นสวมเสื้อผ้าแล้วเดินออกจากห้อง เห็นซูหลิงกำลังวุ่นวายอยู่ที่โต๊ะอาหาร พอเห็นผม เธอก็ยิ้มพร้อมพูดว่า "ตื่นแล้วเหรอ รีบมากินอาหารเช้าเร็ว"

ผมยิ้มเจื่อนๆ พลางพยักหน้า หลังจ...