Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 395

ผมจ้องตะลึงมองหญิงสาวในชุดขาวตรงหน้า บุคลิกเหนือสามัญ ราวกับนางฟ้าที่ไม่แตะต้องอาหารทางโลก ใบหน้าเย็นชาจับจ้องมาที่ผม

"ฉันนึกว่าหลังจากกลับมาแล้ว เธอคงถูกแสงสีในเมืองหลอกล่อจนลืมไปแล้วว่าอันตรายมีอยู่ทุกหนแห่ง" เธอเอ่ยปากพูดกับผม

"พี่ศิษย์ เป็นพี่จริงๆ ด้วย" ผมรีบเดินไปข้างๆ เธอ มองอย่างไม่อยากเ...