Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 392

"ตงจื่อ ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่" เสี่ยวเสี่ยวอธิบายอย่างลนลาน ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล

ฉันยิ้มให้เธอแล้วพูดว่า "ไม่เป็นไร อย่ากังวลไปเลย มีฉันอยู่นี่"

พูดจบฉันก็ปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วลงจากรถพร้อมกับเสี่ยวเสี่ยว ต้าเสวียยังคงนั่งอย่างสบายๆ อยู่บนหน้ารถ จ้องมองพวกเราด้วยใบหน้าเรียบเฉย

...