Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 372

ลิ่วต้าลี่ทักทายผมแล้วเดินจากไปอย่างรู้กาลเทศะ ผมจึงรับสายโทรศัพท์พลางยิ้มพูดว่า "คุณหมอหลิน มีอะไรให้ช่วยหรือครับ?"

"ฮ่าๆ ฉันจะมีอะไรให้คุณวังช่วยได้ล่ะคะ มีแต่คุณที่ต้องช่วยฉันสิ" หลินเซียตอบกลับมาอย่างติดตลก

ผมหัวเราะเบาๆ ก่อนถามอย่างจริงจังว่าเธอมีอะไรหรือเปล่า เธอถามว่าผมกำลังยุ่งอยู่ไหม มี...