Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 295

สำหรับทุกสิ่งที่อยู่นอกประตู ฉันทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้น เพียงแต่จ้องมองหยดฝนนอกหน้าต่าง ไม่นานทุกอย่างก็เงียบสงบลง เหลือเพียงเสียงฝนที่ตกปรอยๆ อยู่ข้างนอก

ทุกสิ่งที่เคยครอบครองไว้ พลันสลายไปดุจควันในพริบตา

ในขณะนี้ ฉันเจ็บปวดจนชาไปหมดแล้ว น้ำตาแห้งผาก เหลือเพียงดวงตาที่ว่างเปล่าและร่างกายท...