Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 29

ตอนเย็นฉันนั่งรออยู่ที่บ้านจนแม่กลับจากที่ทำงาน พอเห็นหน้าแม่ฉันก็ไม่รู้จะเอ่ยปากยังไง แต่ดูจากสายตาของแม่ เหมือนท่านจะรู้เรื่องที่ฉันถูกไล่ออกจากโรงเรียนแล้ว คงเป็นเพราะป้าเจียงเล่าให้ฟัง

แม่มองฉันด้วยสายตาที่เหมือนอยากจะพูดอะไรแต่พูดไม่ออก ท่านไม่ได้ตำหนิฉันอีก แค่บอกว่า "อยู่บ้านให้เรียบร้อยสักส...