Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 239

โทรศัพท์ดังอยู่พักใหญ่กว่าจะมีคนรับ แล้วเสียงงัวเงียของหลินเซี่ยก็ดังมาว่า "ใครกันนะที่โทรมาดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้"

ผมเพิ่งรู้ตัวว่าตอนนี้มันดึกแค่ไหนแล้ว อาจจะไปรบกวนหลินเซี่ยที่กำลังนอนอยู่ ผมเลยพูดเสียงเบาอย่างเก้อเขิน "ผมเองครับ ขอโทษที่รบกวนคุณตอนพักผ่อน"

หลินเซี่ยจำเสียงผมได้ทันที น้ำเสียงดูตื่...