Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 231

เพิ่งก้าวออกไปได้ไม่กี่ก้าว ซูหลิงก็ตะโกนเสียงดัง "ตงจื่อ! อย่าไปนะ!"

ผมชะงักเท้า ซูหลิงวิ่งพรวดพราดมากอดผมจากด้านหลัง น้ำเสียงสะอื้นไห้ "ตงจื่อ ฉันรักเธอนะ ถึงเธอจะไม่รักฉัน แต่เธอก็ห้ามฉันไม่ให้ดีกับเธอไม่ได้"

ได้ยินคำพูดนั้น ใจผมเหมือนกินขี้เข้าไป หัวใจบีบรัดด้วยความทรมาน ผ่านไปครู่หนึ่งจึงตอบก...