Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 220

เห็นเขาแต่งตัวแล้วก็มีกลิ่นอายเสือๆ ฉันเดาว่าไม่ใช่คนดีอะไรหรอก บุคลิกมันดูเหมือนนักเลงชัดๆ ฉันคุ้นกับคนประเภทนี้ดี คงไม่ผิดแน่ ดังนั้นพอเห็นเขาเดินมาทางพวกเรา ฉันก็จ้องเขาไม่วางตา

แน่นอน เขาหยุดตรงหน้าพวกเรา แรกๆ ก็มองฉันกับไอ้แว่น แล้วหันไปยิ้มให้กาวหลินหลินพลางพูดว่า "สาวสวย มีเวลาว่างไหม? พี่ให...