Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 970

ขอเป็นอาหารในท้องข้าเถิด

"ขอเป็นอาหารในท้องข้าเถิด! ฮ่าๆๆ" เสียงหัวเราะก้องดังมาจากเจ้าเฒ่าภูเขาดำที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก เท้าข้างหนึ่งของเขาหดกลับไปแล้ว เหลือเพียงเนื้อเละเป็นโคลน นิ้วเท้าหายไปหมด เผยให้เห็นกระดูกขาวที่เกาะติดอยู่กับเนื้อ ชวนให้คลื่นเหียน

หยางอวี่เห็นสถานการณ์แล้วก็ชะงัก แย่แล้ว! เ...