Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 543

แล้วทุกอย่างก็หยุดลงทันที ห้องน้ำกลับคืนสู่ความเงียบสงบ ทั้งสองคนเพิ่งได้สติกลับมา หัวภาษาเอียนก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตากับหยางอวี่โดยตรง

"พวกเขายังรออยู่ เรารีบออกไปกันเถอะ" หัวภาษาเอียนเสยผมสวยของตัวเอง แอบชำเลืองมองหยางอวี่แวบหนึ่ง แล้วพูด

หยางอวี่รู้ว่าถ้าอยู่ต่อไป คงมีคนมาเรียก เขาจึงหัวเราะแห้งๆ...