Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 44

หยางอวี่เพิ่งเข้าใจว่าเธอคือนักเรียนคนหนึ่งในชั่วโมงพละของเขา ชั้นมัธยมต้นปีที่หนึ่งปีที่สองมีนักเรียนราวสามสิบคน เป็นผู้หญิงราวยี่สิบคน เขาเพิ่งสอนไปแค่ครั้งเดียว หยางอวี่จึงไม่มีความทรงจำอะไรมากนัก จำได้แค่ว่าตอนนั้นพูดว่าการปีนเขาและการย่อตัวช่วยกระชับก้นให้กลมกลึงขึ้น ใครจะรู้ว่ากั๋วเหม่ยจะจำเขา...