Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 267

ทันใดนั้น หุบเขาหินอันมืดมิดและเปล่าเปลี่ยวก็ทั้งเงียบสงัดและน่าสะพรึงกลัว

หยางอวี่นอนอยู่ทางซ้าย เขาพลิกตัวไปทางซ้ายต่อ เพราะกลัวว่าถ้าหันไปทางขวาจะต้องเผชิญหน้ากับหลี่หรั่วหรง ซึ่งคงจะน่าอึดอัดใจยิ่งนัก พอหลี่หรั่วหรงเห็นหยางอวี่พลิกตัว เธอก็พลิกตัวตามไปด้วย

เต็นท์หลังนี้เล็กมากอยู่แล้ว นอนได้...