Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 248

หลังจากพยายามอยู่นานสองนาน จู่ๆ หยางอวี่ก็พบว่าไป่เสวียเงียบไป ไม่มีเสียงอ้อนวอน ไม่มีเสียงครวญคราง และเส้นผมงามของเธอไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ห้อยลงมาปิดบังใบหน้าทั้งหมดของไป่เสวีย

"ไป่เสวีย เป็นอะไรไป?" หยางอวี่หยุดลง ถามเธอ แต่ไป่เสวียจู่ๆ ก็เงียบไปอย่างไร้เหตุผล หยางอวี่รู้สึกแปลกจึงยื่นมือไปเกลี่...