Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1633

วรรณกรรมจีน

ส่วนหยางอวี่กับเจ้าสาวก็ทนไม่ไหวแล้ว ใบหน้าแดงก่ำด้วยความอั้น สุดท้ายก็กลั้นไม่อยู่ ต้องผ่อนลมหายใจออกมา

"แย่แล้ว!" หยางอวี่กำลังจะดึงมือเจ้าสาวเพื่อวิ่งต่อ แต่กลับพบว่าราชาผีวิ่งไปอีกทิศทางหนึ่ง ที่แท้ทางนั้นก็มีคนอยู่

หยางอวี่จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ทั้งสองซ่อนตัวในพุ่มหญ้าเป็นเวลาน...